Veel mensen denken dat rashonden per definitie minder gezond zijn dan kruisingen. Dat beeld is ontstaan door wantoestanden bij het fokken van honden. In de media wordt het beeld geschetst dat dit alleen bij het fokken van rashonden voorkomt, maar inmiddels zijn de feiten grotendeels veranderd.
‘Broodfok’ is een term die bij veel mensen een belletje doet rinkelen. Er is in de media en op diverse hondenfora waaronder HondenFan veel aandacht aan besteed. Maar wat is broodfok eigenlijk? Broodfok heeft niet zo zeer te maken met de schaal waarop honden gefokt worden, hoewel termen als puppyfabrieken anders doen vermoeden. Broodfok kan op iedere schaal gebeuren en is lang niet altijd direct zichtbaar voor de consument. Broodfok is niets anders dan honden vermeerderen uit puur financieel oogpunt. Het heeft niets te maken met liefde voor honden of voor een hondenras. Broodfokkers houden honden vaak in schuren of kennels. De teef krijgt bij nagenoeg iedere loopsheid een nest (terwijl een nette fokker maximaal 3 nestjes per teef fokt). De teef komt zelden of nooit buiten, is bang, krijgt slecht te eten en is vaak in erbarmelijke conditie. De teef en de reu worden ook niet getest op erfelijke afwijkingen en er wordt ook niet gekeken of de hond qua uiterlijk of karakter wel geschikt is om een nestje te fokken. Een groot deel van de pups die uit de broodfok komen, lijden aan erfelijke afwijkingen of zijn zo ongezond dat ze binnen een paar weken bij het nieuwe baasje zeer ziek worden of zelfs overlijden. Dit is niet alleen verdrietig voor het baasje, maar het brengt ook nog eens zeer hoge kosten met zich mee, wat de nieuwe baasjes niet vergoed zullen krijgen van de ‘fokker’.
Wat heel kenmerkend is voor de broodfok is dat de moeder van de pups vaak niet aanwezig is. De koper hoort dan allerlei smoesjes als: dat de teef net lekker aan het wandelen is, voor controle bij de dierenarts is, niet zo van vreemden houdt, etc. Een goede fokker komt nooit met zulke smoesjes.
Uit de broodfok komen ook allerlei ‘nieuwe rassen’. Er worden dan twee rassen gebruikt, bijvoorbeeld de Boxer en de Labrador en men noemt de uitkomst dan een Boxador. Ook dan wordt er niet gekeken naar erfelijke afwijkingen, de honden zullen niet getest zijn. Zo’n Boxador kan van beide ouders gewoon de erfelijke afwijkingen verkrijgen, het feit dat er twee rassen gebruikt zijn, doet de kans op erfelijke afwijkingen nooit verkleinen.
Koop dus nooit een hond uit de broodfok. Maar is een pup bij een particulier vandaan dan wel gezond? In tegendeel! Het enige voordeel is dat de teef waarschijnlijk een leven als huishond leidt en niet in een schuur zit. Maar dan houdt het als snel op met de voordelen. Een particulier test zelden de honden op erfelijke afwijkingen. Vaak wordt er gezegd: mijn dierenarts heeft de hond nagekeken en vindt deze gezond. Het is verwerpelijk dat een dierenarts op deze manier mensen stimuleert een nestje te fokken. Want een dierenarts kan niet met een standaard controle zien of de hond drager is van erfelijke afwijkingen. Een hond kan door een aantal dierenklinieken vrij bevonden worden door een erfelijke afwijking en dus ook geschikt bevonden worden voor fokken. De eigenaar van de hond, krijgt hiervan ook een bewijs. Hier kan je als toekomstig pupkoper naar vragen. Je bent dan niet lastig. De belangrijkste beweegredenen van het fokken van gelegenheidsnestjes zijn: geld (er wordt geen geld uitgegeven aan testen etc., dus men verdient per pup een bedrag), men vindt het leuk om pupjes te fokken (maar kan zelf niet beoordelen of de hond geschikt is), men vindt de eigen hond zo leuk (en dat zegt ook niets over de geschiktheid).
Koop je een kruising bij een fokker, ga er dan vanuit dat beide honden niet getest zijn. Pas als beide honden getest zijn en niet drager zijn van een erfelijke afwijking, doe je een verstandige aankoop wat betreft de gezondheid van de hond. Globaal gezien is het karakter van een rashond voorspelbaar, maar dat van een kruising niet. Wat betreft het karakter van een kruising, komen mensen nog wel een bedrogen uit. Een pup kan zich uiteraard ontwikkelen met het karakter van de moeder of het karakter van de vader, maar de pup kan ook een minder prettige combinatie van de karakters hebben. Denk bijvoorbeeld aan een hond met de felle verdedigingsdrang van het ene hondenras en het fanatieke jachtinstinct van het andere ras… Of een hond die veel beweging en uitdaging nodig heeft maar dit fysiek niet aankan…
Is het dus het meest verstandig om een rashond bij een fokker te kopen? Helaas zijn er nog veel fokkers die niet goed bezig zijn. Fokkers die niet of te minimaal testen of met teveel inteelt/lijnteelt fokken. Vaak wordt er trots een stamboom bijgehaald. Maar een stamboom zegt helemaal niets, als er niet goed getest wordt. Bij IEDER ras komen erfelijke afwijkingen voor.
Dus wat is nou beter? Op dit hondenforum zijn we er wel over uit: je kunt beter een rashond kopen bij een goede fokker die ouderdieren uitgebreid test, dan dat je kiest voor een hond waar je onvoldoende de genetische achtergrond van kent. En broodfok is uit den boze! Koop dan ook nooit een pup uit de broodfok omdat je deze wilt ‘redden’, juist dat houdt broodfok in stand.
(1323)
Dutch Minds
Laatste berichten van Dutch Minds (toon alles)
- Speelgoed voor de hond - 24 mei 2013
- Rashond of kruising? - 20 mei 2013