No cure no pay handig?

Incassobureau logo

Tegenwoordig bieden steeds meer bedrijven hun diensten no cure no pay aan. No cure no pay betekent eigenlijk ‘geen oplossing geen betaling’, daar wordt dus mee bedoeld dat een dienstverlener alleen betaald hoeft te worden als hij of zij de dienst goed heeft uitgevoerd, dat de dienst tot het beoogde resultaat heeft geleid. Zo niet, dan hoeft de ander niet te betalen voor de dienst. Een van de redenen dat no cure no pay overeenkomsten worden aangeboden is, dat de drempel voor de toekomstige klant lager wordt omdat er immers alleen maar hoeft te worden betaald als de dienst tot een goed einde is gebracht. Bij een no cure no pay overeenkomst spreken we niet van een inspanningsverplichting maar van een resultaatsverplichting.

Voorbeelden no cure no pay

In de advocatuur kom je no cure no pay constructies bijvoorbeeld tegen op het gebied van letselschade. Als het de advocaat dan lukt om voor zijn cliënt een schadevergoeding te krijgen, dan is het hem of haar toegestaan om maximaal 25 % van de schadevergoeding van de cliënt te ontvangen. De advocaat kan zelfs nog zijn kosten die heeft gemaakt verhalen op de aansprakelijke partij die is veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding. Onder andere hierdoor is de no cure no pay constructie populair aan het worden in de advocatuur.
Ook bij incassobedrijven kom je heel veel no cure no pay overeenkomsten tegen. Je ziet in de praktijk dat veel mensen het liefst een incassobureau inschakelen dat werkt op no cure no pay basis. Het is namelijk nog maar de vraag of bij een slecht betalende klant een lopende vordering kan worden geïnd en dan is een no cure no pay optie relatief veilig. Ook hier is uiteraard weer als nadeel te noemen dat een deel van de vordering in de zak verdwijnt van het incassobureau, wat zoals gezegd bij een vast uurtarief of fixed price dus niet het geval is.

Nadelen

Een van de grote nadelen van een no cure no pay overeenkomst is dus dat degene die een no cure no pay dienstverlener in de arm neemt, een deel van bijvoorbeeld zijn verkregen schadevergoeding moet afstaan aan de dienstverlener. Dat is uiteraard niet het geval bij een vast uurtarief of een fixed price die is afgesproken voor een bepaalde dienst.
Een groot nadeel bij een no cure no pay overeenkomst is dat als het de belangenbehartiger wel lukt om een resultaat te behalen (bijvoorbeeld een schadevergoeding), dat de cliënt dan een deel van zijn schadevergoeding moet inleveren. Deze moet dan aan de belangenbehartiger betaald worden.

(79)

The following two tabs change content below.
Mijn naam is Eva de Bisk en ik blog over van alles en wat nog meer. Bisk Blogt!